ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y.

สวัสดีค่ะ ขอประเดิมเล่าเรื่องราวของตัวเองเป็นคนแรกต่อจากอินู๋ต้าร์สักเล็กน้อย..(มันเป็นน้องที่น่ารักมั่กๆค่ะ..ขอบอก..ชิงเล่าก่อนเดี๋ยวของคุณหล่อนจะยิ่งยาวมากกว่าเดี้ยนเสียอีก..ค่ะ..)

หวังว่าในสิ่งที่อิฉันเขียนนี้จะเป็นสิ่งเตือนใจ เตือนสติสาว ๆ น้อง ๆ ที่อยากจะลองริมีแฟนเป็นหนุ่มผมทอง ตาสีฟ้า หล่อ ล่ำ เรื่องจริงทุกฉาก เจ็บจริงไม่ใช้สแตนด์อิน

ตอนนั้นที่อีฉันเจอกับสามี ฉันอายุ 28 ปี ทำงานเป็นครูในศูนย์พัฒนาเด็กก่อนวัยเรียน ทั้ง ๆ ทีอีฉันจบบริหารการตลาดมา แต่ชีวิตกลับพกผันมาเป็นครู ก็ดูดีนะค่ะ

ใคร ๆ เรียกว่า ครูเก๋ งานที่ทำอยู่ก็เป็นงานน่ารัก เล่นกับเด็ก สอนหนังสือเด็ก ไม่เครียดอะไร แต่เดี้ยนไม่มีแฟนเพราะอกหัก จากแฟนผมทองที่ดูใจกันมา 3 ปี ทำให้อีฉันเสียใจ เสียใจโคตร เสียใจสุดเกินคำบรรยาย เพราะเค้าดีกับอีฉันมากค่ะ.....

เค้าออกจากมหาลัยที่อังกฤษเพื่อมาส่งฉันเรียนให้จบระดับมหาลัย ให้เงินนิดหน่อย เพราะคนนี้เค้าอายุแค่ 21 แต่อีเดี้ยนอายุ 25 26 อีฉันเจอเขาตอนที่เขาอายุเพียง 19 ปี อีฉันอายุ 24 เราคบกันนานค่ะ

เค้าก็ลงทุนออกจากมหาลัยเพื่อมาเป็นครู ทำงานเป็นครูส่งอีฉันเรียนจนจบ แล้วเขาก็ขอตัวไปเรียนต่อเพื่ออนาคต ครั้งสุดท้ายอีฉันจำได้ว่าส่งเค้าขึ้นรถแท๊กซี่ หน้าถนนจรัญสนิทวงศ์ 13 ในวันที่ 18 เมษายน 2006 เค้าใส่เสื้อสีอะไรอีฉันยังจำได้ติดตา จนถึงวันนี้ เสียใจในชนิดที่เรียกว่าหยอดน้ำข้าวต้มยังไม่พอ ต้องเอาน้ำข้าวต้มราดไปอีกก็ยังไม่หาย เดี้ยนหวังไว้มากค่ะกับคนนี้ หวังว่า....ถ้าเราสองคนเรียนจบแล้วจะมาอยู่ด้วยกัน
จะมาซื้อบ้านเล็ก ๆ เดี้ยนตั้งใจไว้เลยนะค่ะว่า แม้เราจะต้องจน เพราะแฟนของอีฉันเป็นลูกคนจน แล้วอีฉันดันเกิดมาจนด้วยและจนกว่ามาก เค้าต้องทำงานถึงสองที่ เพื่อเก็บเงินมาหาเดี้ยนอีก แล้วไหนจะต้องเรียนด้วย เดี้ยนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้ขอเพียงได้อยู่กับแฟนคนนี้ ต่อให้เดี้ยนต้องไปอยู่กระท่อม หรืออยู่ในป่า เป็นทาร์ซาน & เจน หรือเราจะจนขนาดไหน เดี้ยนก็จะไม่น้อยใจในโชคชะตาแม้แต่นิดเดียว.... ขอเพียงแค่ให้เดี้ยนอยู่กับเค้าตลอดชั่วชีวิตของเดี้ยน เท่านั้นก็พอ.....

เดี้ยนจำได้เลยนะค่ะว่า วันนั่นเป็นวันสิ้นเดือน เค้ามีเงินอยู่ 100 บาท เค้าแบ่งให้ฉัน 70 บาท (ย้ำแค่ย้ำ..ฝรั่งนะค่ะ ท่านผู้อ่านขาาาา..) แล้วเค้าก็นั่งรถตู้ตรงหน้าพาต้าไปทำงานสอนหนังสือที่กระทุ่มแบน อีฉันนึกถึงวันนั้น มันทำให้เดี้ยนเห็นว่าเงินไม่สำคัญว่ามันมากหรือน้อย แต่มันเป็นเงินที่เค้าให้เพราะความรัก ให้เพราะเค้าอยากให้ ให้เพราะเป็นห่วงกลัวเราไม่มีเงินกินข้าว ตอนนั้นเดี้ยนยังเรียนอยู่เลยไม่ได้ทำงานอะไร ซึ้งโคตรๆค่ะขอบอก
และตอนที่อกหักนะค่ะพอดีเดี้ยนมีงานทำแล้ว ช่วงนั่นเรียนจบ และได้งานเป็นครูพอดี จำได้ว่าตอนสอนหนังสือไปร้องไห้ไป ผู้ปกครองนั้งอยู่ต่างก็"งง"! นั้นมองหน้าคนข้างๆไม่กล้าถามอะไร ร้องเพลงประกอบกิจกรรมนันทนาการให้กับเด็กๆที่สอนไป น้ำตาก็ไหลไป เดี้ยนร้องไห้อย่างไปอายเด็กเลยค่ะ... a bit crying

จำได้ว่ามีเด็กคนหนึ่งในชั้นเรียนชอบร้องไห้อยู่ตอนนั้น แต่เดี้ยนร้องหนักกว่าน้องเค้าอีกค่ะ a bit crying

เดี้ยนพยายามทั้งอดทั้งทน ทั้งกลั้น ทั้งอั้น ถึงแม้เดี้ยนจะเป็นครูของเด็ก ๆ แต่เดี้ยนก็ยังเป็นวัยรุ่นตอนปลายอยู่นะค่ะเพราะอายุตอนนั่นก็ประมาณ 26 ย่าง 27 มีเสียใจ มีเศร้า จึงไม่สามารถสำรวมกิริยาใดๆ ไว้ได้อีกต่อไป ตาบวมมากมายค่ะ สภาพดูไม่ได้เลย เห็นคนมอง ตาบวมมากมากจริง ๆ เดินเรื่อยเปื่อยจากที่ทำงานจนถึงบ้าน ประมาณ 10 กิโลเมตรได้ เพราะมันหมดอะไรตายอยากแล้ว แล้วเรื่องอาหาร เวลาทานข้าว ทานไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นเลยเข้าใจว่า กินไม่เข้า คายไม่ออกมันหมายความว่าอย่างนี้เอง เป็นอย่างนั้นอยู่พักใหญ่ ๆ จนเดี้ยนซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็พยายามทำทุกทางเพื่อหยุดตัวเองหยุดร้องไห้ อ่านหนังสือทุกอย่าง อ่านคู่มือการจับโกหก, ธรรมมะ, เข็มทิศแห่งชีวิต ,นิทาน เรื่องสั้น, ชีวิตรันทด ,ศาลาคนเศร้า, วงเวียนชีวิตที่เค้าชอบเอาเรื่องของคนจนตามต่างจังหวัดมาออกอากาศ ดูทุกอย่าง อ่านทุกเรื่อง อ่านเพื่อนหาเพื่อนร่วมชะตากรรม อยากดูสิ ว่าจะมีใครเป็นอย่างเราไหมน่ะ แต่ไม่มีใครสามารถมาห้ามปรามความเสียใจในตอนนั้นของอิฉันได้ จะว่าไปก็โง่นะค่ะเอาชีวิตไปไว้ กับคนคนเดียว ในตอนนั้นไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปรกติ เพราะคิดว่าเค้าเป็นความสุขสิ่งเดียวของเรา ถ้าขาดเค้าไปเราไม่มีความสุข นี่เป็นการอกหักครั้งแรก และรุนแรงที่สุด จะว่าไปแล้วก็เหมือนเอาความโง่มาประจาณ! ให้ชาวอินเตอร์เน็ตรู้ ระหว่างนั้นเดี้ยนก็อ้อนวอน ขอร้อง ให้เค้าแค่กลับมาหาเดี้ยน มันก็ไม่เป็นผลค่ะ แต่เค้าก็ยังโทรมาบ่อย ๆ อยู่เพราะเค้าก็สงสารเราอยู่เหมือนกัน เราคบกันนานนะค่ะ เดี้ยนรอเค้ามา 1 ปี เต็ม ๆ เราเลิกกันวันที่ 7 สิงหาคม 2007อีฉันรอจนวันที่ 8สิงหาคม 2008 เดี้ยนจึงคิดว่าเดี้ยนไม่ไหวแล้วในการที่ รอ รอ รอ เขา.... cry

ในคืนนั้นเดี้ยนโทรไปหาเค้าที่อังกฤษ และบอกว่า ตอนนี้เดี้ยนอยู่ที่หน้าร้านแห่งหนึ่งในถนนข้าวสาร เป็นร้านที่เราพบกันครั้งแรก อีฉันถามเค้าว่า เธอจะกลับมาไหม? ถ้ากลับฉันจะรอ ฉันรักเธอมากนะ และฉันได้พิสูรณ์ว่าฉันรักเธอรอเธอเต็ม ๆ เจ็บเต็ม ๆ จะให้รอต่อไปไหม? เค้าบอกว่า อย่าเลยเค้าไม่กลับมาแล้ว ขอให้เดี้ยนไปมีคนอื่นเถอะ! (ดู๊มัน..) cry

เหมือนใครเอามีดมากรีดหัวใจ แล้วดึงมันออกมา แล้วก็เอาตีนเหยียบให้เลอะไปกับพื้นถนน ชาไปหมดเย็น ๆ โหวง ๆ ที่หน้าท้อง หนาว ๆ อารมณ์นั้นเลย..... cry

เอาอีกแล้วมันห้ามไม่ไหวจริง ๆ ที่แฟนที่รัก บอกให้เราไปมีคนอื่น ไปอยู่กับคนอื่น ไปหาผัวใหม่นะ ฉันไม่เอาแกแล้วนะ อารมย์นั้นเลบ ประมาณนั้น ร้องไห้เหมือนท่อปะปาแตก ไม่อายใครเลยคะ ตรงถนนข้าวสาร คนผ่านไปมองกันเข้าไป ฝรั่งตกใจเข้ามาถามเธอเป็นอะไรหรือเปล่า? เดี้ยนก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร หลังจากร้องไห้ครั้งสุดท้ายให้กับรักที่จากไป ประมาณ 1 ชั่วโมง หน้าตาทุเรศมากเลยค่ะ ตาบวมมาสคาร์ค่าหลุด ตง ตา ดำ สภาพเหมือนบอปผีฟ้าภาค 11 โอวว์ แม่เจ้า..ไม่ไหวแล้วค่ะ เพราะปรกติแล้วเดี้ยนจะเป็นคนรักสวยรักงามต้องแต่งหน้าก่อน มันทุเรศตัวเองมากเลยค่ะ เมื่อแต่งหน้าเสร็จ ก็ค่อยดูเหมือนผู้เหมือนคนขึ้นมาหน่อย สักพักเดี้ยนก็ออกมานั่งทำใจโดยการหามุมอับ ๆ ในถนนข้าวสารนะค่ะ นั่งแบบคิด ๆ ปลง ๆ ประมาณ 15นาที แล้วอีฉันก็กลับเข้าไปในร้านเพื่อที่จะรอเพื่อนที่มาเยี่ยมจากอังกฤษ นั่นแหล่ะค่ะ เป็นวันเดียวกับที่อีฉันที่เจอกับแฟนคนปัจจุบัน..................

หลังจากที่โป๊ะหน้าแล้วไปนั่งทำใจเรียบร้อยแล้ว จากนั่นเดี้ยนก็เดินกลับเข้าไปที่ผับแห่งหนี่งซึ่งเป็นที่นัดเจอกับเพื่อนที่พึ่งจะกลับมาจากอังกฤษ ณ ย่านถนนข้าวสาร ที่คนส่วนใหญ่มักเรียกว่า "ย่านฝรั่งขี้นก" ชอบมาอยู่ถูกๆ ประหยัด ๆ ทำนองนี้ ฝรั่งบางคนก็เดินตีนเปล่า คิดว่าเป็นชายทะเลล่ะมั้ง ถือเบียร์ลากอีแตะ ส่งเสียงดัง "ฟัค" "ฟัค" "ฟัคนั้น" "ฟัคนี่" เมาที่ไหน ก็นอน(แมร่ง)อยู่ตรงนั้น เมาแล้วนึกอยากจะก็นอนมันกลางถนนก็มี นึกอยากจะร้องเพลงก็แหกปากร้อง จะถุยน้ำลายที่ไหนก็ถุย สภาพอะไรประมาณนั้นนะค่ะคุณผู้อ่าน...
จริง ๆ แล้วเดี้ยนก็ค่อยจะอยากไปสักเท่าไหร่ เพราะต้องทำงานในตอนเช้าและอีกอย่างหนึ่ง ร้านที่เดี้ยนกับเพื่อนที่นัดเจอกันเป็นร้านที่เดี้ยนกับแฟนเก่าเจอกัน แฟนเก่าที่เล่ามาแหล่ะค่ะ คนเดียวกัน ภาพมันยังติดตาอยู่อะนะค่ะ ("มันทิ้งเดี้ยนนนนน!"cry: ) เราไปเที่ยวกันบ่อย ๆ ที่นั้นเพราะว่ามันถูกดี เป็นร้านขายเหล้าค่ะ แฟนเก่าเดี้ยนดีกับเดี้ยนทุกอย่าง แต่กินเหล้ามาก กินมันตั้งแต่ 1 ทุ่ม จน ถึง 7 โมงเช้า มีต่อตอนหลังน่ะค่ะ แต่กระนั่นไม่มีใครหรอกทุกคนดีพร้อมไปหมดหรอกค่ะ แต่ถึงจะไม่อยากไป อีฉันก็ต้องไปหาเพื่อนที่ชื่อ"แอน" เพราะแอนกับฉันนาน ๆ จะเจอกันที พอเจอกันก็คุยกันสนุกสนานกันไป แต่เดี้ยนบอกกับแอนจะคุยอะไรก็ได้ ขออย่างเดียวอย่าถามเกิดอะไรขึ้นกับเดี้ยน เพราะแอนก็รู้จักกับแฟนเก่าของเดี้ยนค่ะ เอาล่ะพอดึก ๆ หน่อยเต้นไปเต้นมา เห็นฝรั่งสองคนมองอยู่ไกล้ๆ อยู่ในความมืด แอบ ๆ ซ่อน ๆ เอาล่ะเค้ามองเราอยู่หรือเปล่าหว่า? เพื่อนบอกว่า เห้ย ฝรั่งมองมึงใหญ่เลย โอ๊ย อนิจฉา ให้มันมองไปเถอะ แต่ว่าดู ๆ ไป มอง ๆ ไป ก็หล่อดีนะ แล้วเค้าก็เข้ามาคุยกับเรา
(ตื่นเต้นมาก ลืมเรื่องแฟนเก่าไปชั่วขณะ loveeyes

) ไม่น่าเชื่อนะค่ะว่าความแรดมันจะทำให้เราลืม เรื่องที่ต้องเสียใจเป็นปีได้ในชั่วขณะ

เดี๋ยวมาต่อฉบับหน้านะค่ะท่านผู้อ่าน... ขอตัวไปทำหน้าทีศรีภรรยาที่ดีก่อนนะค่ะ ก่อนที่จะ........ เศร้า..ค่ะ... a bit crying

(เดี๋ยวกลับมาเล่าให้ฟัง) a bit crying

อันดับแรก ต้องขอขอบคุณพี่สาวที่น่ารักที่สละเวลานำเรื่องราวดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง ตามมาร่วมให้กำลังใจกับเจ๊เป็นคนแรกเลยนะเนี่ย ยังไงอีนู๋ ก็ขอให้เจ๊ฟันฟ่าอุปสรรคทั้งหลายไปได้ด้วยดี พร้อมกับจะติดตามนั่งปูเสื่อรออ่านฉบับต่อไปน้า..

เป็นกำลังใจให้เจ๊เสมอ..

อีนู๋ต้าร์..

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. T080909_08C

ทำไมมันยากนัก แค่รักใครสักคน (ใยไหม)

โดย: ว.แหวน

เกิดมาพอเริ่มรู้จักใครสักคน มันยาก . . .
ตั้งแต่พยายามให้เขาหันมาสนใจ หันมารักแล้ว
ใครที่โดนจีบก่อน . . . "ความยาก" ตรงนี้อาจไม่เคยพบเจอ
ถือว่า "บุญหนัก" ได้รักคนที่เขาก็รักเราด้วย เลยไม่เหนื่อย

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. 0803250415659018

แต่สำหรับคนที่ไปรักคนที่เขาไม่รัก . . .
ไปรักคนที่เขามีเจ้าของแล้ว จะแย่งมาก็ดูไม่งาม
จะรอให้เขาเลิกกัน ก็ไม่รู้จะต้องรอจนฟันหมดปากซะก่อนรึป่าว
ทำไมมันยากนัก . . . แค่รักใครซักคน?

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. Food98

น่าจะเปลี่ยนเป็นคำว่า . . .
ทำไมมันยากยัก . . . แค่ให้ใครสักคนมารัก?
พอเริ่มมีแฟน . . . ที่เคยชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
กลับกลายเป็นว่า "ชี้ควายเป็นลิง"
เพราะเราใกล้ชิดกันมากขึ้น . . .
เราใช้ชีวิตร่วมกันมากขึ้น . . .
เรามาแชร์ชีวิตร่วมกัน . . .
จะมัวเอียงอาย เกร็ง ฟอร์ม ก็ผิดวิสัยการใช้ชีวิตประจำวัน
คุ้นเคยกันมากขึ้น ทำตัวตามสบายได้มากขึ้น
ทำให้เรื่องที่เคยง่าย . . . กลับยาก

ทำไมมันยากนัก . . . กับการดูแลความรักของกันและกัน
ความรัก . . . ไม่ใช่เรื่องเล่นขายของ
พอเย็นแล้วก็เลิกเล่นได้ . . . แยกย้ายกลับบ้าน
แต่ "ความรัก" จะตามเราไปถึงห้องนอน . . .
ตามไปถึงในฝัน . . .
และตามไปสิงสู่อยู่ในสมองและหัวใจ
จะง่ายได้ยังไง . . . จากเคยหายใจคนเดียว
กลับต้องมาแบ่งปันลมหายใจ กับใครอีกคน

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. 41487

ก่อนที่จะลองใช้ชีวิต ร่วมกับใครสักคน
ลองใช้ชีวิตร่วมกับตัวเอง ให้คุ้นเคยก่อนเป็นไง
รักตัวเอง . . . ให้เป็นเรื่องง่าย แล้วเราอาจจะพร้อมมากขึ้น
ที่จะรักใครๆ ไปพร้อมๆ กับรักตัวเอง

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. Goose_20060702104503

บางที . . . ถ้าโลกยังไม่ส่งใครสักคนมาให้เรารัก
อาจเป็นคำตอบที่บอกเราได้ว่า . . . เรายังรักตัวเองได้ไม่ดีพอก็ได้นะ
"ชีวิตตัวเองยังเอาตัวไม่รอด . . . แล้วจะไปดูแลใครได้วะเนี่ย"

เรื่องราวผู้หญิง ความสวยความงาม แฟชั่น ความรัก มากมาย คลิกเลย

คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก

จากหนังสือทำไมมันยากนัก แค่รักใครสักคน
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Glitter.kapook.com

รออ่านอยู่นะคร่าาา ขอบคุณทีมาเเชร์ประสบการณ์ ค่ะ ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. 750766

Kuichai พิมพ์ว่า:: รออ่านอยู่นะคร่าาา ขอบคุณทีมาเเชร์ประสบการณ์ ค่ะ

พี่เค้าฝากพี่ต้าร์มาขอบคุณน้องกุ๋ยฉ่ายๆมากๆนะค่ะ ที่เป็นกำลังใจจร้า .. ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. 481977

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y.

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y. :: Comments

ผัวฝรั่งทำชั้นได้ Y_Y.